Deze site maakt gebruik van cookies.

Background

Marathon nieuws

Verslag marathon 7 februari 2018

M4

De M4 start als eerste deze avond. Een avond die gekenschetst wordt door prima omstandigheden. Hard ijs, weinig wind en 25 ronden. De wedstrijd start wat kabbelend maar dan slaat de vlam in de pan. Er wordt hard gereden en dat leidt tot de nodige uitvallers. Daarbij ook de nodige valpartijen die het wedstrijdbeeld beïnvloeden. Chaotisch is een juiste formulering en het is tot de laatste ronde aan toe niet te voorspellen wie waar gaat eindigen. Als de kruitdampen zijn opgetrokken blijkt dat Kees Bosman wederom een derde plaats heeft weten te behalen. Helaas de enige toptienklassering. Dick Hess (14), Remko van Roekel (25), Bart Gietema (27) Martin van der Esch (35) en Johan Boelrijk (37) scoren wat minder. Dit geldt op zich ook voor Arjan de Wit, maar zijn 28e stek na een sterk optreden, leveren hem in zijn debuutjaar wel de eerste wedstrijdpunten op!

M2

De man van de wedstrijd is ook de man die, zij het nipt, de wedstrijd winnend weet af te sluiten. Henk Portengen, de oudste Amstelbochter bij de marathonrijders die in zijn marathoncarrière al vele overwinningen heeft behaald, controleert vanaf de start de wedstrijd zodanig dat hij niet opnieuw de kans loopt om de slag te missen. Met verve scoort hij het maximaal aantal punten voor het tussenklassement en kan de eerste Amstelbochtoverwinning bij de M2 in de boeken worden bijgeschreven. Gijs de Nooij (25e) en René Markus (26) rijden voor wat ze waard zijn en scoren daar samen elf punten mee. Ouderkerker Dennis Wolthuis finisht op stek 24.

M1

Nadat de M2-rijders hun wedstrijd hebben beëindigd gaat de M1 volle bak door voor hun voorlaatste wedstrijd van dit seizoen. Het vertrouwde beeld: een lustig en actief rijdende Paul Kuijer en een iets behoedzamer rijdende Auke Broex. Helaas voor Paul speelt een losgeschoten bandje hem zo veel parten dat hij een ronde moet laten lopen. Daardoor wordt hij enkele ronden voor het einde uit de wedstrijd genomen. Auke finisht op plaats twaalf. Ouderkerker Stan Nelissen finisht op plaats vier en bezet in het tussenklassement de tweede positie.

M3

Bij de M3 een prettig beeld voor de niet-neutrale toeschouwer: zowel Erik Evers als Ron Brandse rijden hun rondjes in de kop van het peloton. Vanavond in meerdere opzochten een wat vreemde wedstrijd. Valpartijen waarbij zelfs de sterkste rijdster van dit seizoen ten val komt en dan toch een apotheose, dankzij het sportieve rijden van het peloton, zoals we gewend zijn met een derde stek voor Ron Brandse en een zestiende klassering voor Erik.

Verslag marathon 31 januari 2018

Bij aanvang van deze avond zijn twee dingen duidelijk. Op de eerste plaats is de stand bekend van het club-tussenklassement. De Amstelbocht staat op een derde plek. Het tweede feit is dat de M4-mannen dit seizoen duidelijk minder scoren dan voorgaande jaren en die moeten vanavond rijden!

Deze avond start met de Dames wedstrijd over 30 ronden. Een paar nieuwe gezichten in het peloton. Dames die laten zien sterk te kunnen rijden en al beschikken over de nodige ervaring. Eveline Hermsen toont dat zij het rijden van marathons ook steeds beter begint te beheersen. Grote klappen en niet bevreesd om de kop over te nemen. Dan wat ongemak. Haar beennummer zakt af. Lastig maar eenvoudig te herstellen. Maar dan roept zij naar de kant dat haar veer van het klapmechanisme is gebroken. Dat is niet eenvoudig te herstellen. Toch blijft zij tactisch goed rijden en blijft strijden tot de laatste meter. Een zesde klassering blijkt echter het hoogst haalbare.

Dan de combiwedstrijd C1/C2. De C2 groep is niet al te groot maar er staat wel een fenomeen aan de start. Amstelbochter Mees van Duren (13 jaar) wil iedereen ervan overtuigen dat hij wel degelijk zijn mannetje staat op de marathon.

Na de start wordt meteen duidelijk dat het een wedstrijd is van hollen en stilstaan. Voordat iemand iets in de gaten heeft wordt er van alle kanten gedemarreerd maar ook weer net zo makkelijk ingehouden. Het ene moment ongelofelijke snelle rondjes en dan weer slow-motion acties. Dit is voor verschillende rijders te veel van het goede en dat betekent meerdere uitvallers met o.a. Peter Wesseling. Mees blijft echter stoer doorgaan. Thijs Wagenaar laat zich ook niet kennen en slaat een gat van zo'n 100 meter. Maar alle acties worden geneutraliseerd en met zestien ronden te gaan is de hele groep weer compleet (inclusief Mees). De volgende versnelling leidt wel tot de definitieve opdeling van de groep. Voorin strijden Thijs en Terence Brandse mee voor de overwinning. Halvergwege de groep strijdt Mees voor wat hij waard is en in de staart van het peloton  rijdt Heleen Compier op haar tandvlees. Amstelbocht resultaten: Thijs Wagenaar 3, Terence Brandse 5 en Heleen Compier 14. Totaal aantal punten: 46. En Mees heeft iedereen ervan overtuigd dat hij een supertalent is.

KeesBart

 

De M4.

Zoals gemeld: dit seizoen scoren de Amstelbochtmannen duidelijk minder dan de voorgaande jaren. De mannen zijn hiervan op de hoogte gebracht en de impulsen die Lilian van Tol tijdens de voorgaande training uit heeft doen gaan blijken van beslissende invloed. Vanaf de start strijden de Amstelbochters voor elke meter. Met name Kees Bosman, de man van de wedstrijd, sleurt op kop en nivelleert elke ontsnapping.

Uiteindelijk resultaat: Kees Bosman 3, Bart Gietema 4, Remko van Roekel 9, Dick Hess 17, Johan Boelrijk 24, Arjan de Wit 33 en Martin van der Esch, volkomen leeg op positie 36. De behaalde 98 punten betekenen een topresultaat. Daardoor stijgt de Amstelbocht van plaats 3 naar plaats 2 in het tussenklassement! Zie voor de persoonlijke resultaten de volgende link.

Links op de foto: Kees Bosman (nr. 106) en Bart Gietema (nr 74, rechts op de foto).

Regen, regen en nog eens regen. Zo vallen de avondomstandigheden het beste samen te vatten op de warmst gemeten 24 januari ever. De baan dweilen is zinloos. De M1/M2 combinatiewedstrijd start met een kleumende groep rijders. Maar de strijd is er niet minder op en waar Henk Portengen achteraf verklaart dat een kort moment van onoplettendheid betekent dat de slag wordt gemist. De ijsomstandigheden zijn dan ook nog bepalend voor het beeld van de wedstrijd. Door de wind zijn er behoorlijk wat takjes op de baan te vinden en dat levert de nodige valpartijen op. Vier rijders weten, met nog een twintigtal ronden te gaan, een gaatje te slaan. De grote groep lijkt het dan wel best te vinden maar de koplopers lukt het niet om een ronde te pakken. Dan grijpt de scheidsrechter in en moet het peloton drie ronden voor het einde afsprinten. Daarbij scoort Gijs de Nooij een verdienstelijke achtste plaats. Henk Portengen glijdt als negende over de streep. Dennis Wolthuis komt binnen op de 17e plek.

De M1 rijders moeten dan nog 35 ronden. Paul Kuijer bemoeit zich nadrukkelijk met het verloop van de wedstrijd. Maar op driekwart van de wedstrijd lijkt de pijp leeg en zakt hij naar de laatste positie. Met nog acht ronden te gaan weet hij toch nog wat onvermoede krachten aan te wenden en legt uiteindelijk beslag op de dertiende positie. Stan Nelissen gaat hem voor op positie vijf. Frank Onink en Auke Broex passeren de streep als nummer 17 en 18.

Na een borstelpauze om de takjes te verwijderen is het de beurt aan de masters M3. Zodra de startbel klinkt, kleunen de rijders er als vanouds in. Ron draait zijn rondjes gewoontegetrouw in de toptien en Erik Evers rijdt in de staart van het peloton. Het is Erik, daartoe flink aangemoedigd, die buitenom vaar voren schuift en brutaal de kop overneemt. Hij laat zich aflossen en blijft ronden lang keurig meedraaien. Dan zakt hij echter steeds verder terug en passeert uiteindelijk de eindstreep als 21e. Ron Brandse finisht op een voor hem bescheiden tiende plek maar houdt daarmee wel de tweede positie in het tussenklassement.

En dan… stopt het me regenen. De M4-rijders, met een flinke Amstelbocht-delegatie, zorgen voor een levendige strijd. Een immer strijdende Remko van Roekel weet zijn beste resultaat ooit te behalen. Voluit buitenom sprintend in de laatste ronde komt hij als nummer vijf over de streep. Bart Gietema (22e positie), Kees Bosman (26e) en Martin van der Esch (30e) weten verder ook punten te scoren. Johan Boelrijk finisht op een 34e plek.

JohanMartin